در طول چهار دهه اخير، ميزان پيچيدگي نرم افزارها بصورت صعودي افزايش يافته و تقاضا براي نرم افزارهاي قدرتمندتر بيشتر شده است. در اين ميان، به نظر مي رسد که روشهاي قديمي جوابگوي نيازهاي در حال رشد کنوني نيستند و نياز به ايجاد و بکارگيري روشهائي است که بوسيله آنها بتوان بر اين پيچيدگيها بصورت کاراتر و در زماني کوتاهتر غلبه کرد. از سوي ديگر امكان كنار گذاشتن يکباره سيستمهاي نرم افزاري موجود که تا به حال مشغول سرويس دهي به مشتريان بوده اند، وجود ندارد و مي بايست سيستمهاي جديد را بصورت يکپارچه و در کنار همين سيستمهاي فعلي بوجود آورد. معماري سرويس گرا، با تکيه بر اصول سرويس گرائي و محاسبات و سرويس هاي توزيع شده و بر پايه پروتکلهاي شبکه و لايه هاي منطقي سرويس و همچنين زبانهايي که توليد نرم افزارهاي توزيع شده را فراهم مي كنند، به عنوان راه حلي مناسب جهت از ميان برداشتن مشکلات و مسائل مذكور مطرح گرديده است[20,21]. 

SOA مجموعه اي از اصول , نظريه ها و تکنيکهايي را فراهم مي کند که فرايندهاي کسب و کار , اطلاعات و دارايي هاي تشکيلات بتوانند به شيوه مؤ ثري سازماندهي شوند و اين فرايندها مي توانند براي پشتيباني از طرحهاي استراتژيک و سطوح بهره وري که در محيطهاي رقابتي کسب و کار مورد نياز هستند,  گسترش داده شوند .  بسياري از تشکيلات اقتصادي در استفاده اوليه شان از SOA چنين پنداشتند که از مولفه هاي موجود به عنوان سرويس وب مي توانند استفاده کنند و عنوان کردند تنها با ايجاد سرويسهاي پوشاننده  و رها کردن مولفه هاي زيرين غير قابل دسترس, اين کار عملي خواهد بود . در نتيجه پياده سازي  لايه نازکي از SOAP/WSDL/UDDI  بالاي برنامه کاربردي موجود يا مولفه هايي که سرويسهاي وب را تحقق مي بخشند , تا حد گسترده اي در صنعت نرم افزار تجربه شد . اما تا به حال روش مناسبي براي ايجاد برنامه هاي کاربردي تجاري قدرتمند وجود ندارد . اگرچه طبيعت مولفه ها مناسب استفاده از آنها به عنوان سرويس وب  مي باشد , در بيشتر موارد اينطور نيست و براي طراحي مجدد و ارائه کارکرد مولفه ها به شيوه صحيح و از طريق سرويس وب نيازمند تلاش مضاعفي مي باشيم[9] .

پياده سازي موفق SOA  مستلزم اين است که به مفاهيم و استراتژيهاي پياده سازي که خصوصيات و ويژگيهاي اساسي SOA را فرموله مي کنند , توجه شود . به مجرد پياد ه سازي موفق SOA , مزايايي در جهت کاهش زمان توسعه و ايجاد محصول , بهره برداري از کاربردهاي انعطاف پذير با پاسخ دهي سريع و امکان اتصال پوياي استدلالهاي کاربردي شرکاي تجاري , حاصل مي شود . يک پياده سازي کامل SOA نه تنها در ارتباط با گسترش و صف آرايي سرويسها مي باشد بلکه امکان استفاده از سرويسها درجهت اجتماع برنامه هاي کاربردي متمايز و ايجاد کاربرد مرکب را منعکس مي سازد.